30 mei 2011

Hallo allemaal,

Daar gaan we weer. Deze keer heb ik maar weinig te vertellen over de vooruitgang van DeSTIN portering. De rede hiervoor is het grote document wat school van mij verlangt. En wat ben ik blij dat ik mijn voorgang op mijn blog heb bijgehouden. Nu kan ik alles wat ik aan DeSTIN vooruitgang hier heb neer gezet weer terug in het document zetten maar dan in een andere form van schrijven in plaats van ik in de hij form wat een vreemde manier van schrijven is dat maar goed daar ga ik nog wel even mee stoeien dus.

Ik krijg hulp vanuit allemaal richtingen en wil ze dan hier ook erg bedanken. Ten eerste men ouders natuurlijk die steunen me in alles en zijn van onschatbare waardes (Hoor ze nu al zeggen slijmbal :P), Men zus voor het verbeteren van en het aanleveren van verbeterde afbeeldingen, mijn stage begeleider Ben Goertzel, de geen die ervoor gezorgd heeft dat ik deze opdracht kreeg Hugo de Garis, Bill Lauritzen voor het controleren van mijn spelling en grammatica.

Dan ook een klein bedankje voor mijn school voor het aanleveren van de benodigde stress en hun talloze manieren om het probleem terug op studenten te zetten. Hun communicatie gedeelte die zoals mijn mailbox en telefoon bevestigt nog steeds slecht werkt.

Een dank aan mijn stage docent die nu ook in China zit en daarmee beter bereikbaar is geworden voor het toezeggen dat een product verslag niet los aan mijn opdrachtgever opgeleverd hoeft te worden maar dat die verwerkt dient te worden in mijn eind verslag. De dank vanuit mijn opdrachtgever en mijzelf is hier erg gestegen.

Deze week was ook wel een gezellige week buiten mijn stage om. Meifang en ik zijn erg druk geweest met van alles en nog wat en het foto maak moment komt nu erg dicht in de buurt.

Meifang heeft nu een tijdje een koortslip gehad en dat is natuurlijk niet zo mooie op een foto. En aangezien het wat langer duurde dan ik had verwacht is het dan nu bijna over. Het is nu nog wat rood maar alle scheuren en barsten zijn verdwenen. Dus opnieuw langs de foto winkel om nog wat kleine vraagjes te stellen maar dan zullen de foto’s als goed is binnen twee weken gemaakt gaan worden.

We hebben het pracht strand wat vlak bij mijn appartement licht nog een paar keer onveilig gemaakt. Het is toch wel ander zand dan dat ik van Nederland ken maar voor de rest het is een strand :). Ook zijn we naar een park geweest wat ook niet ver van mijn appartement licht. Was er overdag al eens geweest maar was lang niet zo interessant als in de avond.

Op donderdag was de CHECK-IT ceremonie van de vierde groep. Hoewel ik bijna geen contact heb met deze groep werd ik toch uitgenodigd. Daar aangekomen bleken vele in pak, ik die mijn mail bij de hand had en nogmaals de uitnodiging las kon nergens vinden dat ik ook in pak moest. Daar was ik dus blijkbaar als enige Nederlander in mijn korte broek T-shirt en slippers he he mij maakt het niks uit veelte warm voor een pak. Begin al met zweten als ik naar de mensen kijk die zo’n zwart ding in de volle zon en 29 graden Celsius zie. (Leed vermaak :P)

De presentatie in China is het gebruikelijk dat je telkens meld wat de geschiedenis is en hoeveel mensen er wel niet aan meegewerkt hebben. Het eerste gedeelte is dan ook erg saai aangezien de gehele zaal dit eigenlijk ook wel weet. Op die 2 personen na, wat dan wel weer te grappig is dat de foto’s in de dia’s zo goed als niet geüpdate zijn naar de laatste groep. Het resultaat meer dan de helft aan foto’s zijn van de eerste groep. Dus kan vrolijk terug zien hoe we met de eerste groep veel plezier en gewerkt daar hebben. Pas aan het einde van de dia’s komen de nieuwe foto’s waarbij telkens de eind groeps foto weergegeven word.

Tijdens de dia voorstelling werd ook een 3D weergaven getoond van CHECK-IT zelfs in deze omgeving werden de foto’s van het prikbord die wij als eerste groep redelijk vol gehangen allemaal weergegeven. Ze hebben dan wel betere locatie voor alle spullen die wij dan ongeveer aan het einde hadden. Maar toch te grappig.

Na deze voorstelling wat getouwtrek over het eten. Alle oud CHECK-IT leden waren eigenlijk niet uitgenodigd om te komen eten. Vreemd wel van 14:00 tot 17:00 mijn dag vullen maar voer niet krijgen dus na wat rond vragen konden we met zen allen eten. Super grappig vraag persoon één nee je moet bij twee zijn bij twee oke maar alleen als één het goed vind. Oplossing als jullie nauw zelf eens ff met elkaar gaan praten en ta da geregeld.

Tijdens het eten veel gepraat met de oude bekende we werden wel aan een aparte tafel gezet maakt ons niet uit meer voedsel voor ons. Aangezien we toch apart zaten meteen bier geregeld waar naar de andere tafels een beetje zuur naar ons keken 😛 (werd later wel opgelost maar was weer even grappig). Vervolgens kwam de rijstwijn ow god wat is dat spul sterk. Of zoals de Chinese het zelf zeggen het is net als Russische woka alleen smaakt het beter. Nu ben ik al vaker in aanraking geweest met dit drankje alleen werd dat toen in plastic bekertjes geschonken in enge hoeveelheden. Dit keer in piep kleine shot glaasjes en dat is het formaat wat het moet zijn. Na 2 van die glaasjes achter elkaar, eerste keer omdat het ingeschonken was tweede keer omdat de tafel met alle bazen bij iedereen langs gingen om te drinken. Werd je al vrolijk hiervan.

Blijkbaar kon een van de Chinese aan onze tafel er niet zo goed tegen een vuur rode kop had die van wegen de drank. Meeste Chinese krijgen een rood kleurtje als ze gaan drinken waaronder Meifang maar die was op dat moment werken en bleef dus bespaart van deze actie. Na dit maal terug naar huis om daar Meifang weer te zien. Onderweg in de bus kwam ik er achter dat een oud bekende redelijk dicht bij mijn huis was dus even berichtje gestuurd waarna ik een berichtje terug kreeg kom je waar ik ben? Natuurlijk even Meifang ophalen uit het appartement en hop naar Helen’s een bar 10min van mijn appartement.

Hier kwam ik Phyllis tegen en Effie twee oud bekende van de eerste groep van CHECK-IT en Meifang kent ze ook dus maakt het allemaal gezellig. Ook was er een Amerikaan en het blijkt dat hij South van zijn achternaam heet en Phyllis West. Ook wel weer grappig.

Hoera het is weekend dit weekend stond weer eens in de trant van winkelen. Als doel dit keer korte broeken halen. De gene die ik had meegenomen naar China blijken het toch niet zo leuk meer te vinden en gaan hun weg vervolgen in de prullenbak. Na weer even langs de Chinese snack straat te zijn geweest waar ik een broodje kebab heb kunnen scoren was de jacht geopend. Korte broeken vele winkels in merk winkels in maar allemaal stoppen ze een paartje of 2 te vroeg. Na zo’n 8 a 10 winkels gehad te hebben vonden we de eerste winkel die ze wel had niet de mooiste maar goed het was een korte broek. Twee winkels later een vele malen betere winkel gevonden en korte broeken in mijn maat meteen even twee gehaald dus ben weer goed voorzien. Ook uitgevonden dat een korte broek van spijkerstof me niet echt staat (Ziet er fout uit).

Na deze in deze missie geslaagd te zijn kwam ik langs een stuk winkel wat mij heel bekend voorkwam Meifang naar benden gesleurd om vervolgens in een soort souvenirs afdeling te komen. Waarna we een aantal dobbelstenen tegen kwamen. Mijn vorige ervaring met deze dobbel stenen en een Chinees was dat iedere keer wanneer ze heb kantelen ze hi hi doen waar ook Meifang dit deed. Het enige verschil met de vorige Chinees was dat zie hem wel vilde vertalen. En de gedachte die wij toen bij de dobbelsteen hadden klopte met wat wij toen ook dachten. Licht erotische dobbelstenen.

Ook de ideale paspoort gevonden voor een van mijn vrienden dus die gaat die zeker kado krijgen. Al is er een vertaling nodig voordat die weet wat er op staat maar dat zal het alleen maar leuker maken. Na wat langer hier rond gelopen te hebben en ik vele kleine kado’s gevonden had en het winkeltje nu op de list staat van hier moeten we later nog een keer lang kwamen we een rek tegen met Angry Brid vogeltjes. Meifang en Ik vinden dit spel op mijn telefoon erg leuk om te spelen. Het resultaat 2 van die vogels hangen nu tussen de collectie knuffels aan mijn tas. Er waren ook een soort van mep versie van deze knuffels maar in plaats van de geluiden die ze in het spel maken maakte ze alleen een stuiter geluid. Waarbij de varkens in het spel toch echt de hele tijd oink oink doen dus die maar mooi laten liggen.

Op de vraag houw je nog steeds veel van Meifang kan ik nog steeds zeggen ja en kan ook haast niet wachten tot ze in Nederland is om te gaan trouwen. Hoewel ik niet kan uitleggen waarom ik van der houw en ik ook niet zou weten hoe je kan uitleggen heb ik wel een sterk gevoel om bij haar te blijven en die word ook gedeeld vanaf haar kant. En zodoende leg ik me neer bij deze ham vraag wat voor iemand die alles wilt weten en daarmee een soort controle kan creëren een hele grote stap is. De boze buien die af en toe ontstaan zijn goed op te lossen en we kunnen het van beide kanten goed uitpraten. Al duurt het even voor we met elkaar kunnen praten :P. Ze heeft een sterk persoonlijke karakter en daar ben in verzot op als ik haar goed begrijp vind ze mijn manier van denken en doen bijzonder.

Hoewel ik het gevoel heb dat ik dingen graag zwart zie blijk ik het vaak positief te uiten. Ook de instelling je moet alles op zen mist een keer geprobeerd hebben vind ze zeker een leuke eigenschap.

En dan zijn we weer aan het einde waarbij ik dit keer maar zal eindigen met de zin: Liefde kent geen grenzen.

2 gedachten over “Week 15”

Reacties zijn gesloten.