Vandaag begon als een rustige dag, dit weekend was niet super bijzonder te noemen.
Op zaterdag een Chinese bankrekening geopend en er voor gezorgd dat mijn studentenkaart met bus functie volledig zou werken.
Op zondag was het een dag van waar is mijn internet. Ik heb betaald voor internet ik wil internet. Na het opzoeken van de het probleem kwam ik er achter dat ze de bekabeling aan het vervangen waren die naar het verdeelpunt ging van mijn internet. Nu snap ik zelf wel dat daardoor het internet niet werk en dat dit meer ten voordelen voor mij is. Dit kon ik bevestigen aan de eind van de dag. Aangezien de verbinding nu niet meer lijkt op een inbelverbinding maar meer op een ADSL verbinding. Het Skype gesprek ging vervolgens ook vele malen beter dan voorheen.
Terug bij de dag van vandaag en ook de reden van de titel van dit verhaaltje. Terwijl ik rustig aan het werk was aan het project en ik het gevoel kreeg dat het wel wat druk werd om me heen en ik mijn naam best vaak voorbij hoorde komen tijdens dat Chinese gebrabbel. Keek ik maar eens om wat er nauw gaande is. Tot mijn ontdekking was iedereen bij elkaar geroepen dus uit hun vertrouwde cubicles. Wat blijkt ze moeten een demo gaan geven dat ze wel productief zijn. Wat inhoud dat die robot die in de kluis stof licht te verzamelen weer eens aan de slag moet.